"Ebidensya o Rebidensya” ni Marvin Quipones

Laban dito at laban doon, gulo dito at gulo doon. Saan na nga ba ang patutunguhan ng bansang Pilipinas ngayon?. Malaki na ang instabilidad na nangyayari sa loob ng bansang pinanggalingan lalong-lalo na sa iba’t ibang sektor ng bayan tulad ng ekonomiya’t pampamahalaan ngunit hindi dito natapos ang kahina-hinayang suliraning Pilipino sapagkat iilang-araw pa lamang ang lumipas nang nagkaroon ng bagong pinagmumulan ng problema ang lipunan. Dito na rin sumulong ang bagong paboritong salita ng pamahalaan : “Terorismo”.Ito ang bumulagta sa mga mukha ng mga tao noong Hulyo 15, 2007- ang araw na ipinatupad ang ,ika nga, sariling bersyon ni Pangulong Gloria Macapagal Arroyo ng “Martial Law”...ang R.A. 9372 o mas kinikilalang Human Security Act.

Sa isang maikling pagpapahayag,nilalayunin ng batas na ito na malipon o mas lalong bawasan ang katakot-takot na pag-unlad pa lalo ng mga masasamang plano o ideya na maaaring magsimula ng kagulahan laban sa pamahalaan o sa bansa. Hinahangad nito na mapatupad ang mga patakarang ito sa pamamagitan ng iba’i ibang paraan tulad ng paggamit ng mga dati rati’y ilegal na mga ebidensya tulad ng mga bagay o voiceovers na “wiretapped” upang pormal na kasuhan ang isang indibidwal o organisasyon sa kanilang mga kahina-hinalang mga gawain ayon sa mga mata ng awtoridad. Ito rin ay nagbibigay kapangyarihan sa mga awtoridad na hulihin ang mga iba’t ibang tao na pinaghihinalaang may balak magumpisa ng kaguluhan laban sa gobyerno batay sa kanilang mga salita’t mga aksyon.Maganda man pakinggan ay tila hindi ito maganda sa panig ng mga ilan na gusto magsalita ng kanilang mga sinsaloob ukol sa pagtakbo ng pangulo sa pamahalaang pambansa sapagkat sa takot na sila’y mamarkahan bilang isang “Terorista”-isang espadang walang takip ika nga.

Ang punto ng artikulong ito ay hindi talakayan ang buong batas sa kabilang dako, ay isang seksyon lamang nito-ang SEC. 11. Custody of Intercepted and Recorded Communications.

All tapes, discs, and recordings made pursuant to the authorization of the authorizing division of the Court of Appeals, including all excerpts and summaries thereof as well as all written notes or memoranda made in connection therewith, shall, within forty-eight (48) hours after the expiration of the period fixed in the written order of the authorizing division of the Court of Appeals or within forty-eight (48) hours after the expiration of any extension or renewal granted by the authorizing division of the Court of Appeals, be deposited with the authorizing Division of the Court of Appeals in a sealed envelope or sealed package, as the case may be, and shall be accompanied by a joint affidavit of the applicant police or law enforcement official and the members of his team.

In case of death of the applicant or in case he is physically disabled to execute the required affidavit, the one next in rank to the applicant among the members of the team named in the written order of the authorizing division of the Court of Appeals shall execute with the members of the team that required affidavit.

It shall be unlawful for any person, police officer or any custodian of the tapes, discs and recording, and their excerpts and summaries, written notes or memoranda to copy in whatever form, to remove, delete, expunge, incinerate, shred or destroy in any manner the items enumerated above in whole or in part under any pretext whatsoever.

Any person who removes, deletes, expunges incinerates, shreds or destroys the items enumerated above shall suffer a penalty of not less than six (6) years and one day to twelve (12) years of imprisonment.
(mula sa http://jlp-law.com/blog/ra-9327-human-security-act-of-2007-full-text/)

Isinasaad ng seksyong ito ang maayos na paggamit ng ebidensyang hango sa isang paraang tago basta’t binigyang permiso ng awtoridad ang pagkuha nito. Makikita sa seksyon ang pagbibigay ng sapat na panahon sa paggamit sa ebidensya sa pagbibigay ng regular na 2 buwan kada hiram bawat paggamit nito at pagkakaroon ng apatnapu’t walong(48) oras na durasyon pagkatapos ng expiration upang ibalik ito sa Court of Appeals. Bukod dito ay pwedeng ring bigyan ng nararapat na ekstensyon ang durasyong ito ng isa pang 2 buwan apgito’y nakikita ng awtoridad bilang kinakilangan at nararapat.Pagkaraan ay dapat na ito ibalik sa Court of Appeals nanakapaloob sa isang nakasaradong liham o sobre para ma aprubahang ito’y pribado at ginamit sa maayos na paraan ngunit bago ito maibalik ng tama ay dapat may kasamang joint affidavit ang kupunang awtoridad ng gumamit rito.Sinasabi rin nitong seksyon na ito bawal ang iedit o sirain ang nasabing ebidensya sapagakat ito’y upang aprubahin na legal nga ang ebidensyang ito, ang sinumang lumabag dito ay maaaring ikulong sa mahabang panahon.

Maaaring makita ito bilang magandang metodo upang mapanatiling legal ang kondisyon ng ebidensya ngunit bilang isang minarkahang bansa na puno ng kurakot, ay hindi natin maiiwasan ang pagkakaroon ng “modifications” sa mga ebidensyang ito sa maraming mga paraan dahil sa iba’t ibang mga dahilan. Kasama rito ang makabagong mga teknolohiya na makakapag alter o bigyang rebisyon ang mga kagamitan sa mga iba’t ibang paraan ng hindi kahina-hinala, maaari ring palitan ito ng lahat sa isang mahusay na paraan upang maiba ang ibig pahayagin nito sa isang maliit na detalye ngunit, sa kabila ng mga paraang ito ay mas malaking kahiya-hiyang rason kung bakit maaaring peke ang sinasabing ebidensya-mga korupt na opisyal ng gobyerno.Sa kadahilanin nito ay may maraming mga butas ang ating mga patakaran. Ang isang matibay na ebidensya rito ang pagkakaroon “widespread piracy” sa buong bansa at ang pagkakaroon ng mga “smuggled goods” tulad ng mga kotseng winasak nung nakaraang linggo lamang dahil sa sila’y nakitaang bilang smuggled.

Ano nga ba ang ibig ipahiwatig nito? Makatutulong ba o makapipigil ang batas na ito sa pagunlad ng Pilipinas? Mawawala na ba talaga sa bansang ito ang salitang “pribado”? Madali ba talagang markahin ang katotohanan? Hindi natin maaaring sagutin iyang mga katanungan sa ngayon sapagkat iilang linggo palang ang nasabing batas ngunit itanong niyo ang inyong sarili- ano ang mas paniniwalaan mo? Ang sagot ng isang mukhang inosenteng sibilyan o isang ebidensyang galing sa mga kamay ng isang makurakot na gobyerno? Lehitimong ebidensya ba iyan o “rebidensya” lamang?